KIRANARDININ COĞRAFYASI

GENEL HATLARIYLA KIRANARDI KASABASININ COĞRAFYASI

Kasabanın Coğrafi Konumu

Kıranardı, İç Anadolu Bölgesi`nin Yukarı Kızılırmak Bölümü`nde yer alan Kayseri ili, Melikgazi Kaymakamlığına bağlı, şehir merkezinin güneyinde bulunan bir kasabadır. Yerleşim biriminin batısında Hisarcık Kasabası, doğusunda Akçakaya, Zincidere ve Endürlük Köyü, güneyinde Cebir Köyü, kuzeyinde ise Melikgazi İlçesi yer almaktadır. (Bakınız Harita:1-2, Resim:1)

Kıranardı Hisarcık hududu 02.11.1911 yılında tespit edilmiştir. Buna göre; Gümüşlü Burun, Senir Sırtı, Düvenkoyacak Tepesi, Yünlü Tepe, Küçük Sarıkaya, Büyük Sarıkaya, Namlıtarla, Mazerinbaşı, Öküzçukuru ve Koç Dağının nirengi noktasından, doğu tarafı Kıranardı arazisi, batı tarafı Hisarcık arazi olmak üzere iki yerleşim biriminin sınırları çizilmiştir.

Kıranardı Endürlük hududu, Ali Dağından başlayarak Koramaz Tepesi, Ağbayır Sırtları, Tatlar Yaylası ve Kurt büküşü olarak çizilmiştir.

Kıranardı Zincidere hududunu; Bügelekliğin Dere, Coplam Sırtı ve Hangul Sırtı oluşturur.

Kıranardı Cebir sınırları; Çiçekliyurt Yaylası, Hacı Bekir Yaylası, Su dönen Yaylası, Yukarı Başpınar Yaylası, Dadalıdan, Koç Dağına kadar uzanan araziden oluşur.

Kıranardı, Kayseri Erciyes karayolu üzerinde Hisarcık`ın doğusunda engebeli bir arazi üzerinde ve Ali Dağının eteklerinde kurulmuştur. Kasabanın deniz seviyesine göre yüksekliği 1450-1500 metre arasında değişmektedir. Kasabanın toplam 2852 Ha arazisi vardır.

Yeryüzü Şekilleri

 

Dağlar ve Tepeler

Erciyes eteklerinde bulunan kasaba engebeli ve dağlık bir yapı arz eder. Kasaba sınırları içinde bulunan dağ ve tepeler; Ağbayır Sırtları, Ali Dağı, Büyük Sarıkaya, Coplam Sırtı, Düvenkoyacak Tepesi, Gümüşlüburun Tepeleri, Hangul Sırtı, Koç Dağı, Koramaz Tepesi, Küçük Sarıkaya, Namlı Tarla Tepesi, Senir Sırtı ve Yünlü Tepe`dir.

 

Yaylalar

Yaylalar kasabanın güneyinde bulunmaktadır. Yerleşim biriminden güneye doğru ilerledikçe yaylalar Tatlar Yaylası, Kızılhelik Yaylası, Şıh Mehmet Yaylası, Çukur Ağıl Yaylası, Alaçayır Yaylası, İskender Yurdu Yaylası, Aşağı Avgın ve Yukarı Avgın Yaylaları, Tozluyurt Yaylası, Çiçekliyurt Yaylası, Dumanlıyurt Yaylası, Havuzluyurt Yaylası, Hacı Bekir Yaylası, Sudönen Yaylası, Çeşmeli Yayla ve Başpınar Yaylası olarak sıralanır.  Kasabanın bu güney bölgesinde buğday, arpa, çavdar, patates ekilerek tarım yapılmakta iken günümüzde küçük ve büyük baş hayvanların otlatılması yapılmaktadır.

               

 

Yeraltı ve Yerüstü Suları

Kasaba sınırları içerisinde devamlı su taşıyan ırmak yada dere bulunmamaktadır. Yağışa bağlı su taşıyan Kıranardı Deresi ve Hisarcık Deresi (Deli Çay) en önemli drenajlarıdır. Derelerin yatak derinliklerinin fazla olmaması bölgenin eğiminin fazla olmasına bağlanmaktadır. Boşalım çabuk olmaktadır.  Kıranardı Deresinde ilk bahar sellenmeler olmaktadır.

Kasabada Yağlı Pınar, Murat Pınarı, Şıh Mehmet, Çukur ağıl, Yörüklüoğlu, Tatlıpınar, Alaçayır Boğaz, Yukarı Başpınar, Aşağı Başpınar ve Yukarı Avgın isimlerinde pınarlar mevcuttur.

Kasabanın yamaç üzerine kurulması, yer altı sularının kuzeye Kayseri Ovasına doğru akışı ve depolanması yer altı suyu seviyesinin çok aşağılarda olması nedeniyle yer altı sularından yeterince yararlanılamamaktadır. 2002 yılında D.S.İ. XII. Bölge Müdürlüğü tarafından kasaba içerisinde yapılan sondaj çalışmaları sonucunda çıkartılan yer altı suyu sulama amaçlı olarak kullanılmaktadır.

Tekir Göleti

“Hisarcık Tekir Göleti Kayseri il merkezinden 26 km. mesafede Erciyes kayak evinin 1 km. güneyindedir. Tipi zonlu toprak dolgudur. Homojen kil dolguyla yapılmıştır. Yağış alanı 14,9 km2  dir. Yıllık ortalama su miktarı 2 hm3 tür. Gövde dolgusu 200000 m3 tür. Talvegten gölet yüksekliği 16 metre, temelden gövde yüksekliği 19,50 metredir. Depolama hacmi 2,75 hm3 tür. Aktif hacmi 2,40 hm3, ölü hacmi 0,35 hm3 tür. Maksimum su seviyesi 2,77hm3 tür. Kret uzunluğu 383 metre, kret yüksekliği 19,5 metre, tünel uzunluğu 104 metredir. Dolusavak sol sahilde, karşıdan akışlı, kontrolsüz, dipsavak, sağ sahilde  500 mm çapında 60 metre uzunluğunda çelik boru iledir. Gölet yapımı 1983 yılında başlamış ve 1993 yılında tamamlanmıştır.

Gölet sulama amacı ile yapılmıştır. Hisarcık, Kıranardı, Endürlük ve Talas ekonomisine hizmet amacı ile su ve toprak kaynaklarından tam olarak faydalanılması amacı ile yapılmıştır. Kayseri ilinin yoğun bağcılık ve sebzecilik merkezi olan bu alanlarda su kifayetsizliği ve su ihtiyacı çok fazladır. Gölet ile 3719 dönüm arazi sulanacaktır.

Gölet aks yerinde kum, çakıl, blok ve andezit birimleri oldukça geçirimlidir. Andezit birimleri sağ yakada oldukça killeşmiştir. Geçirimlilik yönünden sağ yakada sorun yoktur. Geçirimliliğin önlenmesi için zemin sıkıştırılmıştır. Göletin tabanı su sızmasını önlemek için 1,20 cm kalımlığında blanket kille kaplanmıştır.

Gölet yağan kar ve yağmur sularıyla beslenmektedir. Az miktarda da olsa göleti beslemek için kanallarla su getirilmektedir. Suyun tasarrufu Hisarcık Belediyesine aittir.”  (Bakınız Harita: 3)

Öküzçukuru Göleti

Erciyes`te ikinci bir gölet yapılarak Kıranardı Kasabasının su sıkıntısının giderilmesi amacıyla 2002 yılında kasaba belediye başkanı Asım Dilbaz`ın girişimi ile D.S.İ. XII. Bölge Müdürlüğü tarafından Öküzçukuru havzasına gölet yapımı için teknik ve jeolojik çalışmalar başlamıştır.

Gölet alanı Öküzçukuru mevkiinde Çaylakkuru deresi üzerindedir. Gölet aks yeri Kıranardı Kasabasının 8 kilometre güneyinde yer alır. Gölet aks yeri Namlıtarla ve Bekçilik Tepeleri arasında olup 38˚ 33`55`` kuzey enlemi ile 35˚ 33`00`` doğu boylamları ile sınırlandırılmıştır.

Tipi kil çekirdekli kaya dolgudur. Sulama amacı ile yapılmaktadır. Talvegten yüksekliği 25,5 metre, temelden yüksekliği 31,50 metre, kret  2216,50 metre, kret uzunluğu 198 metre, kret genişliği 8 metre, memba ve mansap şev eğilimleri 2/1, gövde dolgu hacmi 145567,50 m³tür.

Göletin minimum su seviyesi 2198 metre, normal su seviyesi 2214 metre, maksimum su seviyesi 2215,15 metre, kret kotu 2216,59 metre, ölü hacim 0,05 hm3, normal depolama hacmi, 1,55 hm3, maksimum depolama hacmi 1,70 hm3, minimum su seviyesinde göl alanı 0,01 km2 , normal su seviyesinde göl alanı 0,205 km2 , maksimum su seviyesinde göl alanı 0,225 km2 dir.

Dolusavak yeri sol sahil, tipi karşıdan alışlı kontrolsüz, genişliği 4 metre, eşil kotu 2214 metre, taşkın yinelenme süresi 1000 yıl, dolusavak taşkın debisi 10,50 m³/s , hidrograf hacmi 0,051 hm3, dolusavak su yükü 1,15 metre, dolusavak boşaltım kanalı tipi dikdörtgen kesitli, boşaltım kanalı taban genişliği 4 metre, boşaltım kanalı uzunluğu 105 metre, boşaltım kanalı eğimi 0,05-0,32-0,42`dir.

Derivasyon (dipsavak kondüvisi) yeri sağ sahil, tipi sepet kulpu, çapı 2 metre, uzunluğu 152 metre, su alma ağzı kotu 2198 metre, boyutları 1,50x1,50 metre, iletim borusu cinsi cebri boru, boyu 120 metre, çapı 0,50 metredir.

Aks yerinde geçirimsizliğin tam olarak temin edilebilmesi için sağ ve sol sahilde enjeksiyon blanket kil kaplama yapılması uygun görülmüştür.

Gölet suyu Çaylakçukuru Deresi`nin ve Öküzçukuru kaynaklarının tamamından sağlanacaktır.

Göletin dipsavak çıkışından alınan sular 7850 metrelik iletim kanalı ile 6900 metrelik sağ sahil kanalı ile sulama alanına iletilecektir.

Gölet ile Kıranardı Kasabası, Endürlük Mahallesi ve Akçakaya Köyü`nün 324 Ha tarım alanı basınçlı borulu sistem ile sulanacaktır.  (Bakınız Harita: 4, Resim 2a-b) 

Jeolojik Durumu (Arazi Yapısı ve Arazi Dağılımı)

Kasabanın jeolojik etüdü İller Bankası Genel Müdürlüğü, İmar Planlama Dairesi tarafından 2001 yılında yapılmıştır. (Bakınız Harita: 5-6-7)

Kasabada jeolojik yapıyı Neojen`den günümüze kadar devam eden Erciyes Dağı volkanizması faaliyetine bağlı ürünler oluşturmaktadır.

Volkanik kayaçların gözlendiği bölgeler ve çevresinde, çakıl boyutundan blok boyutuna kadar değişen bazalt ve andezit parçalarının tüf bağlayıcısıyla bağlanmasıyla oluşan aglomera seviyeleri bulunmaktadır. Bu birim üste doğru volkanik kayaç parçalarının küçülmesi daha da yukarılarda tamamen bitmesiyle konkordan bir şekilde tüf biçimine geçiş göstermektedir. Volkanik faaliyetler sırasında küçük boyutlu volkanik küllerin çökmesiyle meydana gelen tüf geniş alanlarda yayılım göstermektedir. Genel olarak sarımsı beyaz renkli, kolay kırılabilen özelliği ile arazide kolayca tanınabilmektedir.

Kayseri havzasında bulunan Erciyes yanardağına bağlı gelişmiş bir çok küçük bacacıklar kasaba alanına yakın çevrelerde gözlenebilmektedir. Günümüzde sönmüş durumda olan Erciyes yanardağı 5.6 milyon yıl önce (Pliyosende) faaliyete geçmiş ve yaklaşık 2000 sene öncesi tarihsel zamanlara kadar faaliyetlerini sürdürmüştür. Bu süre içerisinde 300 metre kalınlığında volkanik malzeme (tüf, lav, piroklastikler) çıkarmış ve bu maddeler Orta Anadolu`da 15000 km² lik bir alana yayılmıştır.

Erciyes`teki volkanik faaliyet 400 metre kalınlıkta tortullarla ara tabakalı tüfit, iğnimbirit (camsı akıntılı riolitik tüf) serisini oluşturan piroklastiklerin püskürmesi ile başlamıştır, bunu bazaltik bir lav akıntısı izlemiş, daha sonra merkez konisiyle onu çevreleyen ikincil konileri oluşturan uzun süreli asıl andezitik lav çıkışı vukua gelmiştir ve bunu yüksek alüminalı bazalt akışı izlemiştir. Yanardağ faaliyetinin son safhası tekrar riolitik vitfor (camsı asit lavlar) cüruf ve genç piroklastiklerin püskürmesiyle sona ermiştir.

Erciyes hakkındaki bu bilgiler kasaba çevresinde gözlenen volkanik kayaçlar hakkında da bilgi vermektedir. Makraskobik olarak arazide andezit kahverengimsi rengi ve sertliği ile bazalt siyahımsı.gri rengi ve yine sertliği ile tanınmakta ve yüzey kesimlerinde her ikisi de alterasyona uğramış çatlaklı bir şekilde gözlenmektedir. Bazalt bloklarının bazı seviyelerinde, ters derecelenmeli hava boşlukları arazide gözlemek mümkündür.  

Volkanizma ile eş zamanlı çökelen kum, kil, çakıl, kireçtaşı, marn birimlerinden oluşan Neojen çökeller birbiriyle yanal ve düşey geçişler göstermektedirler. Litolojileri; beyazımsı, boz renkli kireçtaşları, marn ve sarımsı pembe renkli silt ve kum taşlarından oluşmuştur. Tabaka kalınlıkları 0,5 santimetre ile 5 metre arasında, laminadan kalın tabakaya kadar değişmektedir. Kumtaşı ve silttaşı olarak gözlenen tabakaların bağlayıcısı gözenekli, karbonatlı bir yapı sunmaktadır.

Havzada volkanik kayaç ve Neojen çökellerinden fiziksel ve kimyasal ayrışma ve aşınma sonucu kopan kum, kil, çakıl boyutundaki malzemenin taşınıp çökelmesiyle oluşan alüvyon zemin geniş alanlar kaplamaktadır. Alüvyon birikim içerisinde kilden çakıl boyutuna kadar değişen taneler iyi yuvarlaklaşmış ve dereceli bir geçiş göstermektedir.

Kasaba alanı ve yakın çevresinde bulunan volkanikler ve Neojen çökelleri Alpin Orojenezi etkisinde kalarak kıvrımlı, kırıklı bir yapı kazanmışlardır.

Kasabanın jeolojik durum haritasında “and” simgesi ile işaretlenen bölgede genel olarak andezitler egemendir. Lav akıntıları şekline, yer yer masif, çoğunlukla iri bloklar halinde (tüf çimentosu içinde) gözlenen andezitler; sertliği ve kahverengiden griye değişen renklere sahiptir.

Bazalt jeolojik durum haritasında  “bz” simgesi ile gösterilmiştir. Bazalt daha ziyade yüksek kesimlerde kütleler halinde, çoğunlukla lav akıntısı şeklinde, yer yer masif yada yamaç molozları içerisinde iri bloklar halinde gözlenmektedir. Çatlaklı, çatlakları tüf yada kalsit dolguludur. Kooperatif alanında tipik olarak gözlenmektedir.

Andezitler ve bazaltlar genelde birlikte ve karışık şeklinde gözlenmektedir. Andezit ve bazaltların üst kısımlarında alterasyon ve ayrışma gözlenmektedir.

Jeolojik durum haritasında  “and+bz” simgesi ile gösterilmekle birlikte “UOA” simgesiyle de işaretlenip eğik çizgi ile taranan bölge çok eğimli yamaçlardan oluşmaktadır. Bu bölge yüzeyinde andezit ve bazaltlardan oluşmakla birlikte tabana doğru moloz yığını, tüf, killi-çakıllı kum, bims, cüruf, aglomera istifi şeklinde olduğu (özellikle yol yarmalarında) gözlenebilmektedir. Bu bölgenin volkanik püskürme ile dik yamaçlarda biriken piroklastiklerin yağmur ve buzulların erimesi ile kayması sonucunda akması, daha sonra ince malzemenin dış etkenlerle taşınarak daha aşağılarda depolanması, eğimin fazla olduğu yamaçta ise andezit. bazaltın taban topografyasına uygun istiflenerek üstlerde örtü şeklinde kalması ile oluşmuştur. Tabandaki ince malzemenin ayrışma ve taşınma süreci devam etmektedir. Bu nedenle çoğu yamaçlarda iri bloklar halinde andezit ve bazaltlar kayma tehlikesi arz etmektedir.

Jeolojik durum haritasında “vss” simgesi ile gösterilen bölgede üstte ince bir toprak örtüsü, alta doğru andezit.bazalt bloklu  tüf çimentolu (yöre halkının tirem adını verdiği) istif, daha alta doğru çakıllı.kumlu.bloklu, gri renkli, düşey geçişli olarak bims ve en altta krem.bej renkli çakıllı kum taşı gözlenmektedir.Malzemenin tamamına yakını volkanik kökenli olup, tabakalı yapı sunmaktadır. Tabaka kalınlıkları her bir birimde yaklaşık birer metre civarındadır. Bu bölgede Kıranardı deresi dar vadi boyunca çökelme olmuştur. Dere eğiminin fazla olmasından dolayı ince malzeme (kil-silt) ortamdan uzaklaşmış ve daha iri; kum, çakıl, blok boyu malzeme çökelmiştir. Birim volkanik malzemeden oluşması nedeniyle de “volkano sedimenter seri” olarak ayırtlanmıştır.

Jeoloji durum haritasında “yçm” simgesi ile gösterilen bölgelerde kil boyundan blok boyutuna kadar değişken tane boyunda karışık malzemeden oluşan birim “yamaç molozu” olarak ayırtlanmıştır. Ancak her ne kadar bu birim yamaç molozu olarak ayırtlansada kalınlığının fazla olmadığı bir çok inşaat temel kazısı ve yol yarmalarında gözlenmektedir. Birimin üst seviyelerinde 30-50 cm civarında bitkisel toprak örtüsü (çoğunlukla kaya blokları içeren) bulunmakta, tabana doğru 0,5-1,5 metre kalınlığında kil, kum, köşeli çakıl, köşeli blokun düzensiz karışımından oluşan yamaç molozları bulunmaktadır. Yamaç molozundaki malzemenin ekseriyeti volkanik kökenlidir. Yamaç molozunun altında akma breşi olarak tanımlanan yöre halkının “tirem” dediği sıklaşmış molozlar bulunmaktadır. Kalınlığı 1,5-3,0 metre arasında değişmektedir. Tamamı volkanik kökenli tanelerden oluşan kum, çakıl, özellikle kötü boylanmalı andezit.bazalt blokları içeren ayrışmış tüf yığınları şeklindedir. Birim içerisinde bulunan andezit ve bazaltlar kötü boylanmalı, köşeli ve genellikle 30-50 cm büyüklüğündedir. Akma yapıları ve boşluklu yapı sunmaktadır. Çatlakları tüf ile yer yer kalsit ile dolmuştur. Birimin sıkılaşması çok iyi, zor kazılan, nemsiz yada az nemli görünümü vardır. Andezit ve bazalt bloklarının tüf bağlayıcısı içerisinde düzensiz dağılım gösterdiği birim zor kazılan sağlam, dayanıklı yapıdadır.

Kasabada alüvyon bağ ve bahçelerde bir miktarda Kıranardı deresi civarında gözlenmekle birlikte 30-40 cm yi geçmeyen fazla bir kalınlık arz etmez.

 

 

Zemin ve Kaya Türlerinin Jeolojik Özellikleri

 

 Zeminler

İnce Taneli Zeminler (Kil-Silt) : Kasaba alanında alüvyon içerisinde bulunan kil.silt boyu malzeme ince taneli zeminleri oluşturur. 30-40 cm kalınlığında olan bu birim ayrışma zonu olarak gözlenmektedir. Bu sebeple yapılaşma esnasında bu kısım kaldırılarak bina temeli sağlam zona oturtulmalıdır. Kıranardı deresi içerisinde çok küçük bir alanda gözlenmektedir.

İri Taneli Zeminler (Kum, Çakıl, Bims) : Kasaba içerisinde özellikle “vss” simgesi ile gösterilen bölgede Kıranardı Deresi boyunca iri taneli zeminler gözlenmektedir. Üzerinde ince bir bitkisel toprak örtüsü ile birlikte yamaç molozu ve ayrışma zonu dikkate alınmazsa zemin iri taneli, az siltli, az bloklu kum ve çakıldan oluşmaktadır. Taneler orta.iri boylanmalı, orjini tamamen volkanik (bazalt, andezit, tüf) az çimentolu, çimentosu tüf, nadiren kireç, tanelerin %50`den fazlası kum çakıl ebadında, çok iyi geçirimli,sıkı, orta sıkılaşmış, nemsiz, kohezyonsuz zeminlerdir. Alt seviyelerinde kalınlığı bir metre civarında olan köşeli, silt boyundan büyük çakıl ebadına değişen tane boyu dağılımında, kürekle işlenebilen oturmuş, sıkılaşmış, ancak işletme anında dağılgan kolay işletilebilen krem gri, krem bej renk değişikliği veren köpüklü, hava boşluklu gevrek bir yapı sunan, yanal geçişli bims katmanları da kohezyonsuz, iri taneli zeminler sınıfında kabul edilmiştir.

Kaya Türleri 

Andezit Bazalt : Kasaba alanı içerisinde görülen kaya türlerinden andezitler ve bazaltlar genellikle masif değildirler. Yanal ve düşey geçişli andezit. bazalt yığınları oluşturdukları gibi, tüf hamuru içerisinde bloklar halinde ve yamaç molozu içerisinde yine irili ufaklı, köşeli bloklar halinde yer almaktadırlar. Andezit ve bazalt kendi içerisinde sınırları belirlenmemiş konumda  bulundukları gibi, genellikle andezit ve bazalt olarak ayrı ayrı da görülebilmektedir.

Andezit kahverengimsi.pembemsi rengi ve sertliği ile makroskobik olarak bazalttan ayırt edilebilmektedir. Bazalt ise siyahımsı.koyu gri rengi ile, yer yer ters derecelenmeli küçük hava boşlukları alterasyonda şistoziteli iç doku sunmaları ve daha sertliği ile ayırt edilebilmektedir. Zirvelerde ve yamaçlarda ince malzemenin taşınması ile yamaca uygun tabakamsı bir konum kazanmışlardır. Daha aşağılarda ise bloklar halinde yuvarlanarak tüf bağlayıcı ile tutturulmuş bloklar halinde gözlenmektedir. Bazaltların genel olarak mineralojik bileşimleri, plajioklas ve piroksen ana bileşendir. Apatit, zirkon, granat diğer tali minerallerdir. Yer yer tabakamsı yer yer bloklar halinde bulunurlar. Çatlaklı, çatlakları tüf ve kalsit dolgulu, geçirimsiz, çok sağlam, dayanıklı, masif olan yerlerde yapı taşı olarak işletilebilecek kayaçlardır. Üst seviyelerde bozuşmuş, alta doğru sağlamdırlar.

Tüf Bağlayıcılı Volkanik Breş : Kasabanın doğusu, Kıranardı Deresi akış istikametinin sağ tarafında kooperatif alanında gözlendiği gibi üstte ince (30-40 cm) nebati toprak örtü ve yamaç molozu (0,5-1,5 metre arasında değişen) tüf bağlayıcı içerisinde yer almakta ve breş görünümündedirler. Bloklar köşeli, yer yer altere olmuş ayrışmış, çatlaklı çatlakları kalsit ile dolmuş, tüf bağlayıcı krem.beyaz arası renkte, kırılgan, dağılgan, iyi sıkılaşmıştır. Nemsiz, zor kazılabilen, tabaka şeklinde gözlenen bir yapıdadır. Yöre halkı bu özelliğinden dolayı tirem adını vermiştir.

Tüf : Yamaç molozu ve andezit.bazaltların altında tabakalı bir yapı sınırlar, kalınlığı değişkendir. Bazen de andezit.bazalt bloklarını bağlayan hamur şeklinde görülmektedir. Beyazdan kirli kreme değişken renkte, gözenekli, çatlaklı, geçirimli yada az geçirimlidir. Tabakalı yapı sundukları bölgelerde (kaya düşmesi olan bölgelerde) tabaka kalınlıkları 1,5-2,0 metre civarında, alttan ve üstten kumtaşı bims ve benzeri tabakalar tarafından örtülmektedir. Tüfler yer yer kazılabilir, yer yer de zor kazılabilen özellik göstermektedirler. Nemsiz, kuru iken çok sert, su ile temasta yumuşaktır. Yöredeki en sağlam zemini tüfler veya tüf bağlayıcılı breşlerin olduğu bölgeler oluşturmaktadır.

 

Bitki Örtüsü Ve Ağaçlandırma Çalışmaları

Kayseri ilinde iklime bağlı olarak  bozkır (step) bitki örtüsü egemendir. Kayseri, orman yönünden oldukça fakir durumdadır. Toplam 105314 hektarlık orman alanı mevcuttur. Orman ve fundalık alanlar il yüzölçümünün % 6,23’ünü oluşturmaktadır. Oldukça düşük olan bu oranın 1988 yılında uygulamaya konulan Kayseri Yeşil Kuşak Projesi ile yükseltilmesi amaçlanmıştır. Bu proje kapsamında Erciyes Dağı etekleri, Yılanlı Dağı, Ali Dağı ve civarı, organize sanayi bölgesi, Boğazköprü mevkii ve Hisarcık ve Kıranardı civarının ağaçlandırılması planlanmıştır.

1998 yılında Senir mevkine Türkiye Erozyonla Mücadele ve Ağaçlandırma Vakfı ve belediye ile ortaklaşa olarak 4000 adet meşe palamudu dikilmiştir.  Kayseri Yeşil Kuşak Projesi kapsamında kasabada 2001 yılında Senir Tepesinde 12000 m² alan ağaçlandırılmıştır

Kayseri Yeşil Kuşak Projesi kapsamında kasaba belediyesi ile ortak çalışma sonucunda 2001-2002 yıllarında Yünlü Tepe, Aşağı Sarıkaya, Yukarı Sarıkaya, Murat Pınarı ve Kızılhelik mevkiinde 220 Ha alana 450000 adet fidan dikilmiştir. Sahaya 350000 adet çam familyasından, 150000 adet de badem, mahlep, ceviz gibi sosyal ve ekonomik kalkınmayı beraberinde sağlayacak yapraklı ve meyveli ağaçlar dikilmiştir. Sahanın rakımı 1500 ile 1900 metreler arasındadır. Bu saha dikenli tel çit ile koruma altına alınmıştır ve Maliye Ormanı olarak kayıtlara geçmiştir.

Kıranardı Kasabası Senir Mevkiinde bulunan ormanlık alan 2005 yılından itibaren Kadir Has Kent Ormanı adıyla Kayseri Büyükşehir Belediyesi Fen İşleri Dairesi tarafından düzenlenmeye başlanmıştır. 20 hektarlık bölümü kent ormanı konseptine uygun olarak düzenlenmiş ve halkın hizmetine sunulmuştur. Mevcut alan içersinde 80000 m² alan çimlendirilmiş ve 1000 adet ağaç dikilmiştir. Orman sahası içerisindeki doğal kanyon yeniden düzenlenmiştir. 330 adet kamelya, kır kahvesi ve sosyal tesisleri kent ormanı konseptine uygun olarak inşa edilmiştir. Kent ormanı içerisine 8000 metre yürüyüş alanı ile 1000 araç kapasiteli açık otopark yapılmıştır. 2 adet basketbol sahası ile ziyaretçilere spor yapma imkanı sağlanmaktadır. Kadir Has Kent Ormanı 2009 yılı sonunda tamamlanacaktır.  (Bakınız Harita: 8, Resim 3)

Kasabada Arif Akşehirlioğlu`na ait bahçede bulunan Toros Sediri kasaba ile özdeşleşmiştir. 1,50 metre çapında olan ağaç 60 yaşında olmasına karşılık 150 yıllık bir görünüm sergiler.

Kayseri’deki en eski çam ağaçlarındandır.  Eskiden, Kayseri’de iklim müsait değil, çam ağacı yetişmez, diye bir kanaat vardı. 1940’lı yılların başında, Arif Akşehirlioğlu Kayseri Belediyesi’nde çalışırken, bu kanaati değiştirmek için birkaç kamyon çam ağacı getirip Cumhuriyet Meydanı’nda halka bedava dağıtmayı düşünürken; kurur, emeğimiz boşa gider diye kimse almak istememiştir. Birkaç kişiye adeta zorla verilmiş geri kalanını da Vilâyet binasının önüne, Mimarsinan’ın yaptığı Kurşunlu Cami’nin etrafına ve şehrin çeşitli yerlerine dikilmiştir. Birkaç tanesini de Arif Akşehirlioğlu Kıranardı’na getirip buraya dikmiştir.   İşte bu çam ağacı onlardan biridir ve 1954 yılında dikilmiştir.  (Bakınız Resim 3-b)

Kıranardı Kasabasının 4777 dekar arazisi ile ilgili olarak Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Kayseri Tarım İl Müdürlüğü`nün hazırlamış olduğu tarımsal etüt raporunda bahse konu olan arazinin sulu tarım alanları, kuru tarım alanları, kayısı ağaçlarının bulunduğu alanlar, mera alanları ve fundalık alanlar olarak incelenmiştir.

Aynı doğrultuda Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü 4. Bölge Müdürlüğünün hazırlamış olduğu toprak etüt raporunda ise, söz konusu arazinin 259 dekarının ikinci sınıf sulu tarım alanı, 495 dekarının üçüncü sınıf kuru tarım alanı, 612 dekarının dördüncü sınıf kuru tarım alanı, 368 dekarının dördüncü sınıf bağ bahçe alanı, 175 dekarının yedinci sınıf kuru tarım alanı, 302 dekarının yedinci sınıf mera kullanımlı alan, 604 dekarının yedinci sınıf fundalık, 599 dekarının yedinci sınıf mera ve fundalık kullanımlı alan, 1254 dekarının ise yerleşim alanı olduğu ifade edilmektedir. 

Site Sahibi : Fevzi Güllü